Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τις κιρσούς των κάτω άκρων

Οι κιρσώδεις φλέβες των κάτω άκρων χαρακτηρίζονται από την επέκταση των επιφανειακών φλεβών των ποδιών, η οποία συνοδεύεται από την παραβίαση της ροής του αίματος σε αυτά και την αποτυχία των βαλβίδων. Ως αποτέλεσμα, οι φλέβες αυξάνονται σε μήκος και διάμετρο, αποκτούν ελικοειδή, κυλινδρική ή σχήμα σάκου, αν και οι αναφερόμενες παραμορφώσεις είναι επίσης μικτές.

Χαρακτηριστικά του φλεβικού συστήματος

Η εμφάνιση και ανάπτυξη των κιρσών σχετίζεται άμεσα με το φλεβικό σύστημα των ποδιών, το οποίο αποτελείται από:

• Σαφενώδεις φλέβες: μικρές και μεγάλες.
• βαθιές φλέβες (στο κάτω μέρος του ποδιού και του μηρού)
• Διάτρηση φλεβών, που είναι ο σύνδεσμος μεταξύ των δύο προηγούμενων συστημάτων.

Κανονικά το 90% του αίματος μεταφέρεται στα κάτω άκρα μέσω βαθιών φλεβών και το υπόλοιπο 10% μέσω επιφανειακών. Όταν επιστρέφει στην πλευρά της καρδιάς, αυτός ο μηχανισμός υποβοηθείται από βαλβίδες στα τοιχώματα της φλέβας. Όταν φτάσει η επόμενη μερίδα αίματος, χτυπούν για να αποτρέψουν την κίνησή τους από πάνω προς τα κάτω υπό την επίδραση της βαρύτητας. Οι συσπάσεις των μυών ωθούν το αίμα προς την καρδιά και επιτρέπουν την κανονική ροή του αίματος

Με παρατεταμένη παραμονή ενός ατόμου σε όρθια θέση, μπορεί να αναπτυχθεί στασιμότητα του αίματος, γεγονός που αυξάνει την πίεση στις φλέβες και αυξάνει τη διάμετρο του. Αυτή η διαδικασία προκαλεί ένα ατελές κλείσιμο των φυλλαδίων της βαλβίδας, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ροή του αίματος με την ροή του από την καρδιά - παλινδρόμηση -.

Οι βαθιές φλεβικές βαλβίδες επηρεάζονται συχνότερα, καθώς μεταφέρουν τη μεγαλύτερη ποσότητα αίματος και έτσι βιώνουν το μέγιστο στρες. Προκειμένου να μειωθεί η υψηλή πίεση σε αυτά, μέρος του αίματος μεταφέρεται στις επιφανειακές μέσω διάτρητων φλεβών, οι οποίες αρχικά δεν προορίζονταν για μεγάλο όγκο. Ένα τέτοιο φορτίο στα τοιχώματα των φλεβών οδηγεί στην επέκτασή τους και στο σχηματισμό κιρσών.

Ταυτόχρονα, το αίμα διεισδύει στις βαθιές φλέβες χωρίς διακοπή, αλλά λόγω της παραβίασης των λειτουργιών τους και της φυσιολογικής δραστηριότητας των ακρών της βαλβίδας των διάτρητων φλεβών, το αίμα αναδιανέμεται στα επιφανειακά αγγεία. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσονται χρόνιες κιρσοί, οι οποίες με την πάροδο του χρόνου συνοδεύονται από οδυνηρές αισθήσεις, οίδημα και τροφικά έλκη.

Αιτίες της νόσου

Μία από τις κύριες αιτίες των κιρσών ονομάζονταν κληρονομικός παράγοντας, αλλά σήμερα αυτή η θεωρία αντικρούεται. Φυσικά, είναι δυνατόν να εντοπιστούν οι κοινές εκδηλώσεις της νόσου σε ορισμένες οικογένειες, αλλά αυτό οφείλεται περισσότερο στις ιδιαιτερότητες της ζωής που μεταδίδονται στην οικογένεια: διατροφική κουλτούρα, παθητική ανάπαυση, καθιστική εργασία και τα παρόμοια.

Ο σχηματισμός κιρσών οφείλεται στην παρουσία παλινδρόμησης στο φλεβικό σύστημα όταν το αίμα κυκλοφορεί μέσω των φλεβών προς την αντίθετη κατεύθυνση. Επιπρόσθετη μεταφορά αίματος από βαθιές φλέβες σε επιφανειακές φλέβες είναι δυνατή λόγω συγγενούς ή επίκτητης εκφυλιστικής παθολογίας της συσκευής βαλβίδας. Αυτό οδηγεί σε υπερπλήρωση των επιφανειακών αγγείων με αίμα και επέκταση τους όταν σχηματίζονται φλεβικά οζίδια.

Ένας από τους κύριους λόγους για την ανάπτυξη κιρσών θεωρείται ότι είναι μια ανθυγιεινή διατροφή, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί σε παχυσαρκία. Αυτοί οι άνθρωποι ασκούν λίγο, τρώνε κυρίως επεξεργασμένα τρόφιμα και ελαχιστοποιούν την ποσότητα φυτικών ινών στη διατροφή. Σε τελική ανάλυση, αυτοί εμπλέκονται στην ενίσχυση των τοιχωμάτων των φλεβών και των αιμοφόρων αγγείων και στην πρόληψη της επίμονης χρόνιας δυσκοιλιότητας, η οποία αυξάνει σημαντικά την ενδοκοιλιακή πίεση, προκαλώντας έτσι κιρσούς. Πρέπει να σημειωθεί ότι μια αύξηση του σωματικού βάρους άνω του 20% αυξάνει τον κίνδυνο ασθένειας πέντε φορές.

Ο κύριος παράγοντας που προκαλεί τις γυναίκες είναι να μεταφέρει ένα παιδί, ενώ ο κίνδυνος των κιρσών αυξάνεται με κάθε επόμενη εγκυμοσύνη. Η ισχυρή αύξηση βάρους και η διευρυμένη μήτρα άσκησαν μεγάλη πίεση στα στάσιμα πόδια. Αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται από την συνεχώς αυξανόμενη ενδοκοιλιακή πίεση και τη δράση της ορμόνης προγεστερόνης, η οποία επηρεάζει την κατάσταση των ελαστικών ινών στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.

Άλλοι παράγοντες που προκαλούν κιρσούς των κάτω άκρων περιλαμβάνουν:

• καθιστικός τρόπος ζωής, όρθιος κατά τη διάρκεια της ημέρας (π. χ. κομμωτήριο), μεγάλες πτήσεις ή μεγάλα ταξίδια. Όλα αυτά οδηγούν σε στάσιμες διεργασίες στα κάτω άκρα, όταν το αίμα συσσωρεύεται στις επιφανειακές φλέβες και μεταφέρεται ελάχιστα στην καρδιά.
• μερικές φορές αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης κιρσών όταν οι γυναίκες φορούν άβολα, σφιχτά παπούτσια, ειδικά μοντέλα με ψηλά τακούνια.
• Οι κορσέδες και τα σφιχτά εσώρουχα συμπιέζουν τις βουβωνικές φλέβες και αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση, η οποία αποτελεί άμεση προϋπόθεση για τις κιρσούς.
• υψηλή πίεση του αίματος;
• Το κάπνισμα, που έμμεσα οδηγεί σε αραίωση των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων.

Ταξινόμηση της νόσου

Οι κιρσοί των κάτω άκρων ταξινομούνται ανάλογα με τον επιπολασμό των φλεβικών βλαβών, τη θέση τους, καθώς και την παρουσία παθολογικής παλινδρόμησης, η οποία χαρακτηρίζεται από μειωμένη ροή αίματος. Υπάρχουν 4 τύποι κιρσών:

• ενδοδερμικές και υποδόριες κιρσούς (τμηματικές), στις οποίες δεν υπάρχει παθολογική εκροή φλεβικού αίματος.
• τμηματικές κιρσούς, όταν η παλινδρόμηση συμβαίνει μέσω διάτρησης ή επιφανειακών φλεβών.
• μια κοινή μορφή κιρσών στην οποία η παλινδρόμηση εμφανίζεται ταυτόχρονα μέσω των διάτρητων και επιφανειακών φλεβών.
• Οι κιρσοί χαρακτηρίζονται από παλινδρόμηση σε βαθιές φλέβες.

Αφού οι κιρσίδες των κάτω άκρων γίνουν χρόνιες, η φλεβολογία εξετάζει τους τρεις βαθμούς τους:

1. Παροδικό οίδημα, το οποίο εμφανίζεται τακτικά στο πλαίσιο του συνδρόμου "βαρέων ποδιών".
2. Επίμονο, επίμονο οίδημα. Μπορεί να εμφανιστεί υπερχρωματισμός και έκζεμα.
3. Φλεβικό έλκος τροφικής φύσης.

Ο τελευταίος βαθμός είναι ο πιο δύσκολος στη θεραπεία καθώς απαιτεί προκαταρκτική αφαίρεση της φλεγμονής και επούλωση του δερματικού ιστού.

Στάδια και συμπτώματα

Η ασθένεια αναπτύσσεται πολύ αργά, μερικές φορές περνούν πάνω από δώδεκα χρόνια πριν τα συμπτώματα που αναγκάζονται να αναγκάσει τον ασθενή να ζητήσει συμβουλές από έναν φλεβολόγο. Στα αρχικά στάδια των κιρσών, οι εκδηλώσεις τους αποδίδονται συχνά σε κόπωση, ηλικία ή άλλους λόγους. Προκειμένου να ληφθούν πλήρως υπόψη τα συμπτώματα της νόσου, οι εκδηλώσεις της ταξινομούνται σύμφωνα με τα στάδια των κιρσών:

1. Το πρώτο στάδιο αρχίζει να εκδηλώνεται πιο συχνά σε νεαρή ηλικία - μετά από 20 χρόνια, όταν υπάρχει μια αίσθηση βαρύτητας στα πόδια, μπορεί να εμφανιστεί οίδημα, το οποίο εξαφανίζεται εντελώς κατά τη διάρκεια της νύχτας. Στο εσωτερικό του κάτω ποδιού μπορείτε να δείτε μια διευρυμένη φλέβα, η οποία εκφράζεται από μια άμορφη προεξοχή του δέρματος. Σε αυτό το στάδιο, πολλοί άνθρωποι παρατηρούν μικρές φλέβες αράχνης. Γενικά, η συμπτωματολογία είναι λεπτή και σπάνια παίρνει την προσοχή που της αξίζει.
2. Το δεύτερο στάδιο χαρακτηρίζεται από αύξηση της εξωτερικής εκδήλωσης της διασταλμένης φλέβας. Η ασθένεια αναπτύσσεται ήδη στο πλαίσιο της παθολογικής εργασίας των φλεβικών βαλβίδων, επομένως, οι σαφενώδεις φλέβες αυξάνονται αισθητά σε μέγεθος και μπορεί επίσης να σημειωθεί επιμήκυνση τους. Τις περισσότερες φορές υπάρχει μια αίσθηση βαρύτητας και καψίματος στα πόδια, κουράζονται γρήγορα κατά τη διάρκεια μεγάλων περιπάτων.
3. Η συνεχής ανισορροπία στην εκροή φλεβικού αίματος καθιστά την ασθένεια ήδη χρόνια. Το βράδυ, οι ασθενείς πάσχουν από οίδημα κοντά στον αστράγαλο, το οποίο μπορεί να είναι πολύ έντονο. Τα πόδια είναι βαριά και μπορεί να εμφανιστούν κράμπες τη νύχτα.
4. Χωρίς θεραπεία στα προηγούμενα στάδια, η χρόνια ανεπάρκεια της λειτουργίας του φλεβικού συστήματος επηρεάζει αρνητικά τις μεταβολικές διεργασίες στο δέρμα, ειδικά οι περιοχές στο κάτω μέρος του ποδιού. Κοντά στον αστράγαλο, το σκοτάδι του δέρματος είναι ορατό - υπερχρωματισμός, πυκνώνει και γίνεται φλεγμονή με την πάροδο του χρόνου. Η κατάσταση που περιγράφεται ονομάζεται λιποδερματοσκλήρωση. Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία που σχετίζεται με το φλεβικό σύστημα αυτή τη στιγμή, θα σχηματιστούν σύντομα τροφικά έλκη.
5. Το πέμπτο στάδιο συνοδεύεται από πολλά τροφικά έλκη, μερικά από τα οποία θεραπεύονται τακτικά με ουλές.
6. Στη ζώνη των μακροχρόνιων τροφικών διαταραχών, ανοίγουν εκτεταμένα έλκη. Αυτή η κατάσταση απαιτεί επείγουσα ενεργό θεραπεία που στοχεύει τόσο στη θεραπεία των κιρσών όσο και στην επούλωση των ελκών του δέρματος.

διάγνωση

Διεξάγεται εξωτερική εξέταση των κάτω άκρων σε κάθετη και οριζόντια στάση, ψηλάφηση των φλεβών και προκαταρκτική αξιολόγηση του σταδίου της νόσου. Ο ασθενής αποστέλλεται σε μια γενική εξέταση αίματος, η οποία θα σας επιτρέψει να εξετάσετε λεπτομερέστερα την εικόνα της νόσου:

• μια προδιάθεση για θρόμβωση θα αντικατοπτρίζεται στο επίπεδο των αιμοπεταλίων.
• το επίπεδο της αιμοσφαιρίνης, καθώς και ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων, δείχνουν το βαθμό πήξης του αίματος.
• Το αυξημένο επίπεδο των λευκών αιμοσφαιρίων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της φλεγμονής, η οποία βοηθά στη διάγνωση της θρομβοφλεβίτιδας πιο γρήγορα.

Φροντίστε να εξετάσετε το φλεβικό σύστημα των ποδιών, για το οποίο υπάρχουν πολλές μέθοδοι:

• Υπερηχογραφία Dopplerography - USDG;
• Βενετία;
• Βλενογραφία CT
• Διπλή αγγειοσκόπηση - USAS;
• Φλεβοσκοπιογραφία;
• Φωτοφωτογραφία;
• Φλεβομαντομετρία και παρόμοια.

Στην πράξη, το USAS και το USG συνταγογραφούνται συχνότερα σε ασθενείς, επειδή βοηθούν στην πλήρη εξέταση του φλεβικού συστήματος των ποδιών και στον εντοπισμό περιοχών εκφυλισμού. Οι υπόλοιπες μέθοδοι μπορούν επίσης να συνταγογραφηθούν εάν η εξέταση υπερήχου δεν έδωσε πλήρη εικόνα της κλινικής εικόνας. Ορισμένες από αυτές τις διαδικασίες μπορεί να έχουν επιπλοκές όπως φλεβική θρόμβωση, διάτρηση του τοιχώματος του αγγείου με καθετήρα και αλλεργία στα μέσα αντίθεσης. Εξετάστε τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνικές στη φλεβολογία:

1. Το USAS επιτρέπει την αξιολόγηση των ανατομικών, αιμοδυναμικών και λειτουργικών παθολογιών του φλεβικού κρεβατιού. Τα δεδομένα που λαμβάνονται υποβάλλονται σε επεξεργασία υπολογιστή, μετά την οποία το μοντέλο του φλεβικού συστήματος μπορεί να προβληθεί σε βίντεο ή να εκτυπωθεί σε χαρτί.
2. Ο υπερηχογράφος Doppler με υψηλή ακρίβεια καθορίζει την ευκρίνεια των επιφανειακών και βαθιών φλεβών, την ταχύτητα της ροής του αίματος. Η εξέταση υπερήχων Doppler επιτρέπει την αξιολόγηση της λειτουργίας της συσκευής βαλβίδας.

Μετά από μια λεπτομερή διάγνωση, ο γιατρός δημιουργεί μια κάρτα phlebocard του ασθενούς, η οποία σας επιτρέπει να προσδιορίσετε τα κατεστραμμένα τμήματα του φλεβικού συστήματος, το βαθμό και το μήκος τους. Μετά από αυτό, επιλέγεται μια κατάλληλη θεραπεία.

θεραπευτική αγωγή

Διεξάγεται εκτενώς και εξαρτάται από τα συμπτώματα, τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου και τα αποτελέσματα της μελέτης. Στα αρχικά στάδια, συνταγογραφείται συντηρητική θεραπεία, η οποία αποτελείται από:

1. Θεραπεία φαρμάκων κατά τη συνταγογράφηση μιας ομάδας φαρμάκων:
   • Αντιπροστατευτές και φλεβοτονικά;
   • Αντιπηκτικά;
   • Διαλυτικά
   • τοπικά παρασκευάσματα (αλοιφές, πηκτές)
   • αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
2. Ελαστική συμπίεση, για την οποία χρησιμοποιούνται (σπάνια) καλσόν συμπίεσης ή επίδεσμοι. Σας επιτρέπει να κάνετε δόση της συμπίεσης των μυών, να αποτρέψετε στάσιμες διαδικασίες και να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος στα αγγεία. Όταν φοράτε τέτοια εσώρουχα, ο αγγειακός τόνος διατηρείται τεχνητά.
3. Φυσικοθεραπευτικές μέθοδοι, μεταξύ των οποίων τα καλύτερα αποτελέσματα θεραπείας παρουσιάστηκαν με ηλεκτροφόρηση, διαδυναμικά ρεύματα, ακτινοβολία λέιζερ και μαγνητικό πεδίο.
4. Δυνατή φυσική δραστηριότητα που πρέπει να γίνεται μόνο σε ρούχα συμπίεσης (εκτός από το κολύμπι). Συνιστάται ποδηλασία, κολύμπι και τζόκινγκ. Ο phlebologist επιλέγει ένα ατομικό σετ άσκησης για τα κάτω άκρα που εκπαιδεύει τα αγγεία των ποδιών σε καθημερινή βάση.

Επιπλέον, συνιστάται στους ασθενείς να κάνουν αντίθετες διαδικασίες πέντε λεπτών στο ντους κάθε βράδυ, εναλλάσσοντας μεταξύ ζεστού και κρύου νερού. Τέτοιοι χειρισμοί βελτιώνουν τη ροή του αίματος και τονώνουν τα αιμοφόρα αγγεία.

Στην αρχή της θεραπείας, είναι σημαντικό να προσδιοριστεί ο παράγοντας που προκαλεί την ασθένεια προκειμένου να είναι σε θέση να τον επηρεάσει αποτελεσματικά. Και οι ασθενείς υψηλού κινδύνου πρέπει να επισκέπτονται έναν φλεβολόγο κάθε 2 χρόνια για προληπτική εξέταση και να κάνουν υπερηχογραφική εξέταση των φλεβών των ποδιών.

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν φέρνει αποτελέσματα, ή παρατηρούνται κιρσοί σε προχωρημένο στάδιο, πραγματοποιείται χειρουργική επέμβαση. Σήμερα, οι κιρσοί μπορούν να θεραπευτούν πλήρως χάρη στις ακόλουθες μεθόδους:

1. Φλεβεκτομή. Η ουσία της επέμβασης είναι να αφαιρέσετε τους κύριους κορμούς της επιφανειακής φλέβας για να εξαλείψετε την παθολογική εκροή αίματος. Οι διάτρητες φλέβες απολινώνονται συχνά για τον ίδιο σκοπό.
2. Σκληροθεραπεία. Συνίσταται στην εισαγωγή ενός σκληρυντικού στην πληγείσα περιοχή της φλέβας, η οποία οδηγεί στη σύνδεση των τοιχωμάτων. Πρόσφατα, άρχισαν να χρησιμοποιούν ενεργά το αφρώδες σκληρυντικό για τους ίδιους σκοπούς σύμφωνα με την τεχνολογία. Η ροή του αίματος μέσω της ελαττωματικής περιοχής σταματά και το καλλυντικό ελάττωμα με τη μορφή προεξέχοντων οζιδίων εξαλείφεται. Μετά από μια τέτοια επέμβαση δεν παραμένουν ουλές, όλοι οι χειρισμοί πραγματοποιούνται σε βάση εξωτερικών ασθενών χωρίς επακόλουθη παραμονή σε εσωτερικούς ασθενείς. Ωστόσο, η σκληροθεραπεία χρησιμοποιείται μόνο για τη σύντηξη μικρών κλαδιών των φλεβικών κορμών.
3. Πήξη με λέιζερ. Με τη βοήθεια μιας ακτίνας λέιζερ, το μαρκαρισμένο τμήμα της φλέβας θερμαίνεται, τα τοιχώματα των οποίων κολλάνε μεταξύ τους και η ροή του αίματος σταματά. Ωστόσο, αυτή η τεχνική ενδείκνυται μόνο για φλέβες με διάμετρο διαστολής μικρότερη από ένα εκατοστό.

πρόληψη

Τα προληπτικά μέτρα μπορεί να είναι τόσο πρωταρχικά, για την πρόληψη της ανάπτυξης κιρσών, και δευτερογενή, όταν είναι απαραίτητο να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής μετά από χειρουργική επέμβαση ή να αποφευχθεί η επιδείνωση της νόσου. Χρήσιμες συμβουλές:

• ακολουθήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής χωρίς να ασκείτε υπερβολική πίεση στα πόδια: κολύμπι, πεζοπορία, ποδηλασία.
• προσέξτε το βάρος σας
• κρατήστε τα δύο πόδια πιο ψηλά.
• μην φοράτε σφιχτά εσώρουχα και τακούνια άνω των 4 εκατοστών.
• χρησιμοποιήστε ορθοπεδικά πέλματα.
• κάντε ντους με αντίθεση.
• κάνετε προληπτικές ασκήσεις ποδιών πέντε λεπτών καθημερινά.
• Φορέστε κάλτσες συμπίεσης για μεγάλες βόλτες.

Εάν παρατηρήσετε την παραμικρή υποψία κιρσών - εμφανή οζίδια στα πόδια, πρήξιμο, βαρύτητα, μην αναβάλλετε την επίσκεψη στον φλεβολόγο. Στην πραγματικότητα, αυτή η ύπουλη ασθένεια μπορεί να προκαλέσει πολλές επιπλοκές με την πάροδο του χρόνου, συμπεριλαμβανομένης της θρομβοφλεβίτιδας και της θρόμβωσης.